De zoektocht naar Bella 🐶 🙋🏻♂️
Hier vertelt Opa hoe wij op het idee kwamen van een hulphond voor mij en hoe dat allemaal is gegaan. Het begon allemaal met ......... nou ja, dat lees je dus hier! 👀
Het prilste begin
Het idee om een hulphond voor Sylvano te overwegen kwam voort uit twee belangrijke wensen: Sylvano’s leven een stukje makkelijker maken en hem helpen zelfstandiger te worden.
Het alledaagse leven brengt voor Sylvano nogal wat uitdagingen met zich mee. Maar hij heeft een goed beeld van waar hij tegenaan loopt en is een doorzetter. En vooral, Sylvano werkt keihard om steeds een stapje vooruit te zetten.
Gelukkig hoeft hij dat niet alleen te doen. Allerlei deskundigen, van artsen tot gedragsspecialisten, ondersteunen hem op zijn pad. En ook wij, als familie, vrienden en kennissen, vormen een sterk vangnet om hem heen. Samen zorgen we ervoor dat Sylvano er nooit alleen voor staat.
Op weg naar vrijheid
Maar sommige dingen blijven ondanks alle steun moeilijk voor Sylvano. Zoals het naar buiten gaan zonder een vertrouwde volwassene, want voor Sylvano voelt de buitenwereld onveilig.
Maar nu hij ouder wordt, wil hij over een tijdje misschien weleens gezellig met vrienden op pad kunnen gaan. Of met een liefje op een bankje in het park zoenen. Daar wil je dan geen volwassene bij hebben natuurlijk.
Maar zover is het nog niet. Voor nu zou het al fijn zijn als Sylvano in de wijk eens in zijn eentje kan ronddolen of naar de buurtwinkel kan gaan. Maar hoe kan dat op een voor hem fijne en veilige manier?
Samen met Sylvano zijn we op zoek gegaan naar een oplossing. En zo kwamen we op het idee van een psychosociale hulphond. Een trouwe viervoeter die niet alleen gezelschap biedt, maar ook een brug kan slaan tussen Sylvano en de wereld om hem heen.
Cayra’s inspiratie
De inspiratie voor dit idee kwam voort uit onze warme herinneringen aan onze gezelschapshond Cayra, onze trouwe cane corso.
Zij overleed een aantal jaren geleden, na een lang en goed leven. Sylvano was dol op haar en ze waren onafscheidelijk!
Toen we terugdachten aan hun bijzondere band, viel ineens het kwartje. Wat als een hond niet alleen een vriendinnetje maar ook een steun en toeverlaat voor Sylvano kon zijn?
En zo ontstond het idee voor een hulphond. Dank je wel lieve Cayra, voor deze geweldige inspiratie!
Speurwerk
En zo begon ons denkwerk, voelwerk en speurwerk. Want aan een hulphond begin je niet zomaar.
Het vraagt om toewijding, kost extra geld en is bovendien een beslissing voor de komende 10 tot 15 jaar!
We hebben alles zorgvuldig afgewogen, en toen wisten we het zeker: dit voelt helemaal goed!
En voor Sylvano voelde het als een droom die uit zou komen!
Een keuze met het hart
De volgende keuze die we toen maakten was met welk type organisatie we in zee wilden gaan. In Nederland zijn er twee mogelijkheden:
• een kant-en-klare hulphond van ongeveer drie jaar oud;
• een pup die samen met de cliënt en bij de cliënt wordt opgeleid, onder begeleiding van een hulphondorganisatie. Dit traject duurt ongeveer tweeënhalf jaar.
Wij kozen voor de laatste optie. Omdat Sylvano dan vanaf dag één een band zou kunnen opbouwen met de hond, wat hun hechting en samenwerking alleen maar ten goede zou komen.
Natuurlijk brengt deze keuze ook uitdagingen met zich mee. Je weet nooit precies hoe een pup zich ontwikkelt, en de training vraagt veel tijd en energie. Maar dat doen we met liefde!
Liefde en dankbaarheid
En over liefde gesproken. De kosten voor de hond, training en benodigdheden waren hoger dan we zelf konden dragen. Daarom startten we een inzamelingsactie en schreven we fondsen aan.
Onze pleegzorgorganisatie sprong direct bij en hielp mee met het zoeken naar steun. De donaties stroomden binnen en het voelde zó hartverwarmend om te zien hoeveel mensen wilden bijdragen.
We zijn iedereen die heeft geholpen enorm dankbaar. Dankzij deze steun krijgt Sylvano niet alleen een hulphond, maar ook een toekomst vol mogelijkheden.
De schaamte voorbij
De inzamelingsactie hielden we onder familie, vrienden en bekenden. En zij verspreidden het weer binnen hun kring.
Het is dankzij al die donaties dat Bella nu bij ons is en we de training kunnen volgen!
Het kostte wel veel lef en een beetje kwetsbaarheid om de inzamelingsactie op touw te zetten. We hadden op financieel gebied nog nooit om hulp hoeven vragen.
Het leek voor ons alsof we bedelden en daar voelden we ons ongemakkelijk bij.
Maar we deden het toch! En wat zijn we daar achteraf blij mee. Omdat er naast het gunstige financiële plaatje nog iets anders ontstond wat heel mooi was voor Sylvano.
Ertoe doen in de buitenwereld
De ruimhartigheid van alle mensen en fondsen raakte Sylvano heel diep van binnen.
Dat mensen hem een hulphond gunnen en er zelfs financieel aan willen bijdragen, hoe klein of groot het bedrag ook is, dat gaf hem het gevoel dat hij ertoe doet in de buitenwereld.
Soms praat hij er nog over en dan kan hij dat warme, waardevolle gevoel meteen weer terughalen!
Nogmaals onze hartelijke dank aan iedereen die dit mogelijk maakte!
Samenwerking met Traumahond
Ondertussen zochten we naar een geschikte hulphondorganisatie en kwamen uit bij Traumahond.
Daar werd zorgvuldig onderzocht of Sylvano baat zou kunnen hebben bij een hulphond, of wij in staat zijn om een hulphond alle zorg te geven die nodig is en of ons huis daarvoor geschikt is.
Na akkoord begon de spannende zoektocht naar het juiste ras voor Sylvano. Het werd een spinone Italiano!
Deze grote, ruwharige hond is intelligent, vriendelijk en zeer geduldig, en dat zijn perfecte eigenschappen voor een hulphond!
Maar de spinone heeft ook een eigen wil en dat vraagt om veel geduld en standvastigheid van de baas.
Het waren vooral de zachte uitstraling met tegelijk een krachtig uiterlijk en het hoge knuffelgehalte die de doorslag gaven waarom Sylvano uiteindelijk voor de spinone koos.
Samenwerking met Stannamore
Traumahond bracht ons in contact met spinone-fokker Annette Wijnsouw van de kennel Stannamore in Heerle.
Ook Annette onderzocht wat voor vlees ze in de kuip had want ze wil er zeker van zijn dat haar honden goed terecht komen. Gelukkig werd haar al snel duidelijk dat dit wel goed zat bij ons en Sylvano was daar dolblij mee!
Behalve Traumahond heeft ook de fokker dierenwelzijn hoog in het vaandel staan en dat betekent dat er niet zo vaak een nestje is. Maar we hadden geluk. Annette vertelde dat ze al een teef en reu op het oog had om binnenkort een nestje mee te vormen.
Wel zou het nog afwachten zijn of er een pup tussen zou zitten die qua karaktereigenschappen aan zou sluiten bij de zorgvraag van Sylvano.
Wachten op de geboorte van de pups
Toen alles rond was, begon het wachten op een pup. De professionals van Traumahond en Stannamore hielden nauw contact met elkaar en met ons.
Annette betrok ook Sylvano actief bij het hele proces. Hij mocht moederhond Olga en vaderhond Elmo bezoeken en Annette hield ons op de hoogte van de dracht en de geboorte. Dat vond Sylvano allemaal heel fijn! En wij ook natuurlijk!
In de avond en nacht van 8 op 9 augustus was het dan eindelijk zover. Er werden 10 pups geboren, en de spanning was om te snijden: zou er een pup tussen zitten die qua karakter bij Sylvano aansloot? Een stabiel, relaxt en actief teefje.
Nou, er waren zelfs twee teefjes die in aanmerking kwamen! Na een week mochten we bij de pups kijken en na nog een week brak het grote feest eindelijk aan, Sylvano mocht de pups vasthouden! Een moment waar hij lang naar had uitgekeken!
De keuze voor Bella
Al heel snel werd duidelijk welke van de twee pups bij Sylvano hoorde. Oké, hij vond ze allebei schattig en lief, maar vanaf het moment dat hij die ene op schoot had, leek het beklonken: Sylvano en Bella waren voor elkaar bestemd!
Het was een bijzonder moment, alsof ze allebei al op elkaar hadden gewacht en dachten: ‘Eindelijk, we zijn samen’. Wat voelde dat betoverend mooi!
Ondertussen kwam ook een professional van Traumahond bij de pups kijken, zodat tevens vanuit die expertise werd onderzocht of Bella helemaal aan de kwalificaties voor Sylvano voldeed.
We zijn ontzettend blij met deze zorgvuldigheid en met de fijne samenwerking tussen Traumahond en Stannamore. Het is dankzij die toewijding dat wij zeker weten dat Bella de juiste match is voor Sylvano!
Wekelijks op bezoek bij Bella
Wekelijks mochten we op bezoek komen bij Annette en haar man Merijn zodat Sylvano vanaf dag één een sterke band met Bella kon opbouwen en lekker met haar kon knuffelen.
Daarnaast was het ook heerlijk om de andere pups te zien opgroeien. Wat een schatjes allemaal!
En wat een gastvrijheid en vriendelijkheid ontmoetten we daar! Annette en Merijn, twee bijzonder fijne mensen, zorgden ervoor dat we ons meteen thuis voelden. Niets was hen teveel, en we leerden bovendien ontzettend veel over de spinone.
Elke week maakte Sylvano trouw met ons de lange rit naar de fokker. Dat duurde vaak ruim twee, soms wel vier uur, afhankelijk van de files. Maar hij had het er allemaal voor over want hij was tot over zijn oren verliefd op Bella.
En Annette en Merijn gaven hem alle ruimte om die liefde te laten groeien.
Het grote moment, Bella ophalen
Na lange weken wachten was het eindelijk zover. We konden Bella ophalen! Sylvano had toen al bijna een jaar geduld moeten hebben en die tijd zat ook nog eens vol met onzekerheden of het wel door zou gaan.
Eerst moest hij afwachten of wel hij in aanmerking kwam voor een hulphond. Daarna was het zoeken naar een geschikt ras, kwam de kennismaking met de fokker en moest hij wachten tot de aanstaande moederhond loops werd.
Vervolgens was het de vraag of de zwangerschap aan zou slaan en tenslotte was het afwachten of er een pup bij zou zijn die bij zijn zorgvraag paste.
Sylvano heeft zich, als de doorzetter die hij is, met glans door deze lange onzekere periode heengeslagen. Het moment dat Bella in de auto zat en hij wist dat zij nu echt van hem was, dat voelde als een geschenk pur sang voor hem, dat was een zeer emotioneel moment!
Onderweg naar huis kwam er een sanitaire stop voor Bella en in die grote onbekende buitenwereld bleef ze heel dicht bij Sylvano in de buurt. Dat ontroerde Sylvano ten diepste.
Al met al werd de rit naar huis de mooiste reis die Sylvano ooit heeft gemaakt en vanaf dat moment begon er een nieuw hoofdstuk in zijn leven. Vol liefde, vertrouwen en avontuur!
Thuiskomst
Bij thuiskomst stonden we er gelukkig niet alleen voor. De vakkundige trainers van Traumahond wachtten ons thuis al op om te helpen de overgang naar haar nieuwe thuis zo soepel mogelijk te laten verlopen voor Bella, iets waar wij ze enorm dankbaar voor zijn. Dankzij hun liefdevolle steun verliep Bella’s eerste kennismaking met haar nieuwe omgeving lekker relaxed!
En Sylvano? Die speelde de sterren van de hemel! Hij was er voor Bella bij elke stap van de kennismaking en zij kon helemaal op hem leunen. Wat een dreamteam in de dop!
Toen Bella vermoeid van de lange reis en alle nieuwe indrukken, lekker in haar nieuwe bench in slaap viel, en de trainers waren vertrokken, toen kwam het besef: we hebben het gehaald! Bella is thuis. Dat was een diep rakend moment!
De champagne zonder alcohol werd ontkurkt en we proostten op de thuiskomst van Bella. Wat een lang avontuur hadden we achter de rug !
En tegelijkertijd stond ons volgende grote avontuur al meteen voor de deur: het opleiden van Bella. Met een vol hart van liefde popelden we om aan dit nieuwe avontuur te beginnen!